haha. feelingera. x]
Dahil hindi pa ako handa sa ngayon na magsulat ng panibagong kabanata ng aking masaya ngunit maanghang at matamis at medyo maasim na maalat na mapait at matabang na buhay. :)
May secret na lang akong sasabihin. Hehe. Secret lang natin ha?
1.....
2.....
3....
Handa ka na ba? Pero huwag ka magugulat dapat.
Swear? Talagang talaga?
Oh chige. Eto naaaa!!
*drum roll*
TENENENENG! hindi pa ako naliligo. xD
hindi.eto talga yun. Secret lang ha?
Sige. magkukwento nlng ako parati ng bata sa skul namin.
Lagi niyang nakukuha ang atensyon ko. Sapagkat sa tuwing daraan siya sa pinto ng silid aralan namin. Umaamoy ang kaniyang pabango na amoy Sampaguita. Lagi akong nawawala sa sarili ko sa tuwing siya ay dadaan. Para bang hinihila niya ang aking malay-tao sa kawalan. Kaya tuloy minsan hindi ko na nararamdaman na naglalawa na ang aking armchair na pininturahan ng puti sa laway.
Hmmm. Sino nga ba ang nilalang na ito. At bakit niya ako inilalagay sa bingit ng kawalan ng malay upang hindi maramdaman ang nakapaligid sa aking mundo.
Sino ka? Oh. Sino ka?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment